- πιστάκη
- η, ΝΑτο φυτό πιστακία.[ΕΤΥΜΟΛ. Ανατολικό δάνειο, άγνωστης προέλευσης (πρβλ. περσ. pista), σχηματισμένο με ουρανικό επίθημα -ακ- (πρβλ. αίσ-ακ-ος, εριθ-άκ-η)].
Dictionary of Greek. 2013.
πιστάκη
Look at other dictionaries:
πιστάκης — πιστάκη pistachio tree fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
List of Arabic loanwords in English — Star names are not included in this article. For star names, please see List of Arabic star names, List of traditional star names, and other articles listed here. There are dozens of Arabic loanwords in English, i.e., words of English acquired… … Wikipedia
Pistacia vera — Alfónsigo o alfóncigo Pictacia vera … Wikipedia Español
alfóncigo — ► sustantivo masculino 1 BOTÁNICA Árbol con hojas pinnadas verde oscuro y flores en grupo, de cuyo tronco y ramas se extrae la almáciga. (Pistacia vera.) TAMBIÉN alfócigo, alfónsigo SINÓNIMO pistachero 2 Fruto de este árbol, de color verde,… … Enciclopedia Universal
fustete — ► sustantivo masculino Arbusto cultivado en los parques por sus copas plumosas, con flores verdosas en panojas pendientes, con semillas redondas y duras y con hojas de olor aromático. (Rhus cotinus.) SINÓNIMO [árbol de las pelucas] * * * fustete… … Enciclopedia Universal
πετραμιθιά — η, Ν κοινή ονομασία φυτού τού πιστάκη η τερέμινθος … Dictionary of Greek
πιστάκι — το / πιστάκιον, ΝΜΑ, και τ. πληθ. φιττάκια και ψιττάκια ΜΑ, και βιοτάκιον και τ. πληθ. φιστάκια Α ο καρπός τού φυτού πιστακία, το φιστίκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < πιστάκη*. Οι τ. φιττάκιον, ψιττάκιον και βιστάκιον αποτελούν διαφορετικές γρφ. τού πιστάκιον] … Dictionary of Greek
πιστακέλαιον — τὸ, Α έλαιο που παράγεται από τα φιστίκια. [ΕΤΥΜΟΛ. < πιστάκη + ἔλαιον] … Dictionary of Greek
πιστακία — (pistacia). Γένος φυτών της οικογένειας των ανακαρδιιδών. Αριθμεί 20 είδη, που ευδοκιμούν στις παραμεσόγειες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και του Μεξικού. Οι π. είναι δέντρα ή θάμνοι αειθαλή με ωραίο άρωμα και με χυμό μαστιχώδη.… … Dictionary of Greek
πιστακόκενος — ον, Μ (για καρύδι) αυτός που δεν έχει καρπό, κούφιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πιστάκη + κενός] … Dictionary of Greek
